Εργαστηριακά πειράματα επιστημόνων από το Χονγκ Κονγκ, δείχνουν πως τα σωματίδια της μετάλλαξης Όμικρον του κορονοϊού παραμένουν μολυσματικά πάνω τόσο σε ομαλές όσο και σε πορώδεις επιφάνειες για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους σε σχέση με τον αρχικό κορονοϊό.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ και του Κέντρου Ανοσολογίας και Λοιμωξιολογίας της πόλης, που έκαναν τη σχετική προδημοσίευση στο medRxiv, έβαλαν σταγονίδια με κορονοϊό, τόσο από την αρχική παραλλαγή όσο και από την Όμικρον (υποπαραλλαγή ΒΑ.1), πάνω σε μια ποικιλία επιφανειών σε θερμοκρασία δωματίου.
Διαπιστώθηκε ότι στις ομαλές επιφάνειες (γυαλί, ανοξείδωτο χάλυβα, πλαστικό) η Όμικρον παρέμενε ακόμη λοιμογόνος μετά από επτά μέρες, ενώ ο αρχικός κορονοϊός δεν ήταν πια μολυσματικός μετά από τέσσερις μέρες πάνω σε πλαστικό ή χάλυβα και μετά από επτά μέρες πάνω σε γυαλί. Πάνω σε πορώδες χαρτί (είτε μαλακό χαρτομάντηλου είτε πιο σκληρό εκτύπωσης) ο αρχικός ιός έπαυε να μπορεί να μολύνει μετά από 30 λεπτά, ενώ η Όμικρον μετά από μία ώρα.
Πάντως ο κορονοϊός, όπως έχουν δείξει πολλές μελέτες, μεταδίδεται κυρίως μέσω σταγονιδίων στον αέρα. Η μόλυνση από επαφή με μολυσμένες επιφάνειες είναι λιγότερο συχνή, όπως δήλωσε ο ερευνητής Λέο Πουν.