Περίπου 1 δισ. ευρώ (ή 32% σε ποσοστό) έχασε σε λιανικές πωλήσεις ο κλάδος της ένδυσης στη χώρα μας λόγω της πανδημίας, με τον τζίρο να υποχωρεί στα επίπεδα των 2 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε ο Θεόφιλος Ασλανίδης, γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής Ετοίμου Ενδύματος Ελλάδος (ΣΕΠΕΕ).

Ο κ. Ασλανίδης συμπεριέλαβε τον συγκεκριμένο κλάδο στους μεγάλους χαμένους της πανδημίας μαζί με τον Τουρισμό, τις Μεταφορές και την Εστίαση, ενώ πρόσθεσε ότι οι απώλειες ήταν μικρότερη τόσο για τις εξαγωγές, όσο και τις εισαγωγές, καθώς κατά μέσο όρο διαμορφώθηκαν στο -20%.

Η εικόνα στην ΕΕ

Σε ό,τι αφορά την επίδραση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Υπόδηση δέχθηκε το μεγαλύτερο πλήγμα χάνοντας 30% του τζίρου της, ακολουθούμενη από την Ένδυση (-30%) και λιγότερο την Κλωστοϋφαντουργία (-9,3%) χάρη κυρίως στην έκρηξη εισαγωγών από Κίνα κυρίως για μάσκες προστασίας, στολές κ.λπ.

Ο γενικός διευθυντής του ΣΕΠΕΕ έκανε αναφορά στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική 2030 για τον κλάδο, εστιάζοντας σε πέντε επιμέρους στόχους:

Ειδικά για τον δεύτερο στόχο, κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική η μείωση της εξάρτησης από Τρίτες Χώρες – κυρίως την Ασία – καθώς σήμερα περίπου το 60% των πωλούμενων προϊόντων στην Ε.Ε. παράγονται σε αυτές τις χώρες.

Σε ποιες τάσεις πρέπει να δοθεί έμφαση

Ανέφερε ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στις νέες τάσεις στον κλάδο όπως είναι:

• Η ψηφιοποίηση
• Η ενίσχυση των ηλεκτρονικών πωλήσεων (οι οποίες πέρυσι πραγματοποίησαν ένα άλμα 6-7 ετών)
• Ο ενισχυμένος ρόλος των social media
• Η πιο στοχευμένη και συνειδητή κατανάλωση
• Τα sustainable προϊόντα
• Οι νέες στρατηγικές μεγάλων retailers που αφορούν μεταξύ άλλων σε μικρότερες ποσότητες αλλά με ταχύτερες παραδόσεις

Οι επιπτώσεις στον κλάδο από τις κρίσεις της τελευταίας 25ετίας

Ο κ. Ασλανίδης θύμισε ότι ο κλάδος της ένδυσης στη χώρα μας άρχισε να χάνει δυναμική από το 1996 όταν ξεκίνησε σταδιακά η απελευθέρωση των ποσοτικών περιορισμών, η οποία ολοκληρώθηκε το 2007. Η μεταφορά της παραγωγής πήγε σε χώρες της Άπω Ανατολής, κυρίως στην Κίνα.

Από την εξέλιξη αυτή και τις κρίσεις που ακολούθησαν (η χρηματοπιστωτική του 2007-2008, η ελληνική οικονομική κρίση 2009-2016 και η πανδημία του 2020), οι βασικές επιπτώσεις στον κλάδο ήταν οι ακόλουθες:

• Έκλεισαν πολλές επιχειρήσεις
• Χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας στην παραγωγή
• Μεταφέρθηκαν παραγωγικές δραστηριότητες στις γειτονικές χώρες, κυρίως σε Βουλγαρία, Β. Μακεδονία και Αλβανία
• Άλλαξε το μοντέλο από καθαρά παραγωγικό σε παροχής υπηρεσιών και εμπορικό
• Έγινε στροφή σε προϊόντα μεγαλύτερης προστιθέμενης αξίας
• Πραγματοποιήθηκε εκσυγχρονισμός και ανασυγκρότηση όλης της αλυσίδας
• Αναπτύχθηκαν τα ελληνικά brands
• Αναπτύχθηκαν οι επώνυμες εξαγωγές

Η ακτινογραφία του κλάδου

Ο κ. Ασλανίδης ανέφερε ότι στον κλάδο δραστηριοποιούνται συνολικά 36.000 επιχειρήσεις οι οποίες απασχολούν περί τους 180.000 εργαζομένους. Είναι κατά βάση εξαγωγικός κλάδος, καθώς οι πωλήσεις στο εξωτερικό αφορούν σχεδόν το 80% του συνολικού τζίρου.

Από γεωγραφικής άποψης, η Θεσσαλονίκη κρατάει τα σκήπτρα σε αριθμό επιχειρήσεων, τζίρου και εξαγωγών.

Σε ό,τι αφορά τις βασικές μας αγορές όπου εξάγονται τα ελληνικά προϊόντα, οι χώρες της Ε.Ε. αφορούν το 87%, με κυριότερους αποδέκτες:

• Ιταλία
• Γερμανία
• Κύπρο
• Βουλγαρία
• Ισπανία

Σε επίπεδο εισαγωγών κυριαρχεί η Κίνα, ενώ το μερίδιο της ΕΕ ανέρχεται σε 57%:

• Κίνα
• Ισπανία
• Ιταλία
• Βουλγαρία
• Τουρκία

Κορυφαία παραγωγός στην ΕΕ

Τέλος ο κ. Ασλανίδης έκανε ιδιαίτερη μνεία στην παραγωγή βαμβακιού, καθώς παράγουμε το 86% της ευρωπαϊκής παραγωγής, όντας παράλληλα και η 7^η μεγαλύτερη παραγωγός σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!