Τον Διονύση Σαββόπουλο αποχαιρέτησε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, εκφωνώντας λόγο στην εξόδιο ακολουθία του που τελέστηκε στη Μητρόπολη Αθηνών.
Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε τόσο στο έργο όσο και στη στάση ζωής του δημιουργού, τονίζοντας τη διττή του ιδιότητα ως καλλιτέχνη και παρατηρητή της ελληνικής κοινωνίας.
Ο Πρωθυπουργός σημείωσε ότι ο Σαββόπουλος «τραγούδησε για τον καθέναν από εμάς» και ότι ο ίδιος τον αποχαιρετά «όχι μόνο ως φίλος και θαυμαστής, αλλά από χρέος προς έναν μεγάλο Έλληνα που έζησε και περιέγραψε μοναδικά τις περιπέτειες του τόπου του».
Υπογράμμισε πως το έργο του εξέφρασε τις «μεγάλες και μικρές εικόνες» της σύγχρονης Ελλάδας, αλλά και τη «γεύση» που άφησαν οι εμπειρίες της συλλογικής ζωής. Κατά τον κ. Μητσοτάκη, ο Σαββόπουλος «συμβάδισε με τη ζωή της χώρας», προσφέροντας άλλοτε «ώθηση χαράς στις δύσκολες ανηφόρες» και άλλοτε «προειδοποιήσεις στις επικίνδυνες κατηφόρες».
Τον περιέγραψε ως δημιουργό με ανεξάρτητη σκέψη, που παρέμεινε ανοιχτός σε ιδέες χωρίς να εγκλωβίζεται σε δογματισμούς. «Όπως στη μουσική έφερε κοντά το ροκ με το έντεχνο και το λαϊκό», είπε, «έτσι και στο κοινωνικό πεδίο συνάντησε τις οραματικές ιδέες της αριστεράς με τον ρεαλισμό της φιλελεύθερης σκέψης».
Ξεχωριστή θέση στον λόγο του Πρωθυπουργού είχε το τραγούδι «Άγγελος εξάγγελος», το οποίο χαρακτήρισε «προφητικό» και «ευθύ δημόσιο λόγο». Παραθέτοντας στίχους του τραγουδιού, επεσήμανε πως η τέχνη του Σαββόπουλου κατόρθωσε «να γεφυρώσει τον ευαίσθητο κόσμο της τέχνης με τον πραγματισμό του κόσμου της πολιτικής».
«Πρωτοπόρος και πατριώτης με κριτική ματιά»
Ο Πρωθυπουργός ανέφερε ότι ο Σαββόπουλος δεν δίστασε να αμφισβητήσει και να σχολιάσει με ειλικρίνεια την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.
«Μιλούσε με τη βραχνή φωνή πότε του γλυκού αφηγητή και πότε του επικριτή κάθε λάθους του κράτους ή του πολίτη», είπε, χαρακτηρίζοντάς τον πυροδότη προβληματισμού αλλά και πατριώτη που αγαπούσε τον τόπο του.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σημείωσε επίσης ότι ο Σαββόπουλος «δεν δέχτηκε ποτέ δημόσιες θέσεις ή αξιώματα», επιμένοντας στην ανεξαρτησία του.
Αναφέρθηκε στο «μήνυμα της ενότητας και της κοινότητας των Ελλήνων» που διέτρεχε το έργο του, με αναφορές στους «χορούς τους κυκλωτικούς» και στην αγάπη ως «μεγάλη ανάσα όλων μας».
«Εσύ αποφάσισες να ζεις με τον κόσμο»
Ο Πρωθυπουργός διάβασε απόσπασμα από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Σαββόπουλου, όπου ο καλλιτέχνης γράφει:
«Ο κόσμος με έχει πικράνει τόσο πολύ, που λέω να τα παρατήσω όλα. Μετά σκέφτομαι πάλι ότι αυτό το επάγγελμα που διάλεξες, μόνος σου το διάλεξες. Ουδείς σε υποχρέωσε. Εσύ αποφάσισες να ζεις με τον κόσμο».
Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, οι φράσεις αυτές συνοψίζουν το ήθος και τη διαρκή σχέση του δημιουργού με την κοινωνία.
«Χρονογράφος του νεοελληνικού ταξιδιού»
Ο Πρωθυπουργός χαρακτήρισε τον Διονύση Σαββόπουλο «χρονογράφο του νεοελληνικού ταξιδιού επί μισό και πλέον αιώνα», επισημαίνοντας ότι η παρακαταθήκη του «δεν αποτελεί μόνο ένα κεφάλαιο της καλλιτεχνικής μας ιστορίας, αλλά και κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης».
Κλείνοντας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στο μήνυμα που, όπως είπε, συνόψιζε τη διαδρομή του Σαββόπουλου:
«Να γίνουμε αληθινοί».
Πρόσθεσε ότι η φράση αυτή, μαζί με το έργο και την πορεία του, «θα εξακολουθήσει να εμπνέει τις επόμενες γενιές», εκφράζοντας τα συλλυπητήρια του στην οικογένειά του.