Οι 133 εκλέκτορες καρδινάλιοι βρίσκονται στη βασιλική του Αγίου Πέτρου, όπου τελείται η λειτουργία pro eligendo pontifice, υπέρ της εκλογής του νέου ποντίφικα.
Συλλειτουργούν όλοι οι καρδινάλιοι και χοροστατεί ο γηραιότερος εξ αυτών, ο Τζοβάνι Μπατίστα Ρε.
Σήμερα το απόγευμα, στις 4:20, το σύνολο των καρδιναλίων κάτω των 80 ετών, οι οποίοι συμμετέχουν στην διαδικασία του κονκλάβιου, θα μεταβούν από το παρεκκλήσι Παολίνα στην Καπέλα Σιξτίνα, όπου έπειτα από περίπου δέκα λεπτά θα κλείσουν οι πύλες και θα ξεκινήσει η πρώτη ψηφοφορία.
Οι καρδινάλιοι θα ζητήσουν από το Άγιο Πνεύμα να τους βοηθήσει στο έργο τους και έχουν επίσης δικαίωμα να κάνουν ερωτήσεις σχετικά με τις λεπτομέρειες της όλης διαδικασίας.
Των συνεδριάσεων θα προΐσταται ο καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν, ο οποίος θεωρείται και το κύριο «φαβορί» για τη διαδοχή του Φραγκίσκου, ενώ γύρω στις 7 σήμερα το απόγευμα, ώρα Ιταλίας, αναμένεται να βγει ο πρώτος καπνός από την σόμπα της Καπέλα Σιξτινα.
Οι ψηφοφορίες πραγματοποιούνται δύο φορές την ημέρα, πρωί και απόγευμα. Αν δεν υπάρξει εκλογή, μαύρος καπνός βγαίνει από την καμινάδα της Καπέλα Σιξτίνα.
Ο λευκός καπνός θα σημάνει τα χαρμόσυνα νέα στους δισεκατομμύρια καθολικούς του πλανήτη. Οι καρδινάλιοι θα έχουν καταλήξει στον νέο Ποντίφικα.
Αν περάσουν, ωστόσο, περάσουν τρεις ημέρες χωρίς αποτέλεσμα, ακολουθεί μία μέρα παύσης για περισυλλογή.
Οι πιθανοί διάδοχοι
Η λίστα των πιθανών διαδόχων είναι μεγάλη, με πάνω από 20 ονόματα να ακούγονται.
Ο ανερχόμενος υποψήφιος είναι ο Ρόμπερτ Πρέβοστ από τις ΗΠΑ, γνωστός για τη σοβαρότητα και την ικανότητά του να ακούει. Αυτό τον έχει θέσει μπροστά από άλλους μετριοπαθείς, όπως ο Πιέτρο Παρολίν – γραμματέας του Βατικανού, που αν και εξαιρετικός διπλωμάτης, χαρακτηρίζεται από κάποιους ως… βαρετός.
Ένας ακόμη δυνατός υποψήφιος είναι ο Λουίς Αντόνιο Τάγκλε από τις Φιλιππίνες, που αποκαλείται «ο Ασιάτης Φραγκίσκος». Όμως, τόσο αυτός όσο και ο Παρολίν έχουν δεχθεί επικρίσεις για τον χειρισμό σκανδάλων σεξουαλικής κακοποίησης.
Στο προοδευτικό στρατόπεδο ανήκουν ακόμη οι Ματέο Τζούπι και Πιερμπατίστα Πιτσάμπαλλα από την Ιταλία, ο Ζαν-Κλοντ Χόλεριχ από το Λουξεμβούργο, ο Τίμοθι Ράντκλιφ από το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Μάικλ Τσερνί από τον Καναδά.
Από την άλλη, οι συντηρητικοί ποντάρουν σε υποψηφιότητες όπως ο Πέτερ Έρντο από την Ουγγαρία και ο Ρόμπερτ Σάρα από τη Γουινέα, ο οποίος είχε ασκήσει σφοδρή κριτική στον Φραγκίσκο. Υπάρχει και το «λόμπι των σκληροπυρηνικών», με πρόσωπα όπως ο Ρέιμοντ Μπερκ (υποστηρικτής του Τραμπ) και ο Γκέρχαρντ Μίλερ, που προειδοποιούν ακόμη και για πιθανό σχίσμα αν δεν εκλεγεί παραδοσιακός Πάπας.
Ωστόσο, όπως λέει η παροιμία του Βατικανού: «Όποιος μπαίνει στο κονκλάβιο ως Πάπας, βγαίνει καρδινάλιος» – υπονοώντας ότι οι φαβορί σπάνια επιβεβαιώνονται. Έτσι έγινε και το 2013, όταν ο άγνωστος τότε Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο εξελέγη τελικά Πάπας Φραγκίσκος.
Παρά τις διαφορές τους, οι καρδινάλιοι φαίνεται να συμφωνούν σε δύο σημεία: πως ο νέος Πάπας πρέπει να λειτουργήσει ως «γέφυρα και καθοδηγητής για μια αποπροσανατολισμένη ανθρωπότητα», και ότι όλοι τους θα στηρίξουν τη νέα ηγεσία. Υπάρχει επίσης η γενική επιθυμία για σύντομη διαδικασία – ιδανικά να διαρκέσει μόνο 3-4 ημέρες.
«Πιστεύουν ότι ο Θεός έχει ήδη επιλέξει τον νέο Πάπα», δήλωσε η ανταποκρίτρια Andrea Vreede. «Το θέμα είναι να ανακαλύψουν ποια είναι αυτή η επιλογή». Η απομόνωση των καρδιναλίων και η απουσία προηγούμενων συναντήσεων καθιστούν τη διαδικασία ιδιαίτερα απρόβλεπτη.
«Ο νέος Πάπας θα πρέπει να ενώσει την Εκκλησία – αυτή είναι η βασική αποστολή του», δήλωσε η Severina Bartonitschek, δημοσιογράφος του καθολικού πρακτορείου KNA. «Πρέπει να έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει και το τεράστιο πρόβλημα της κακοποίησης. Δεν επιτρέπεται να το φοβηθεί.»