Με δύο κινήσεις που καλύπτουν διαφορετικά μέτωπα, την οικονομική καθημερινότητα των πολιτών και τη διεθνή εικόνα της χώρας, η κυβέρνηση επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα και να ανακτήσει ένα μέρος από το πολιτικό έδαφος που εκτιμά ότι έχασε τους τελευταίους μήνες. Ο μηδενισμός των τραπεζικών χρεώσεων για αναλήψεις μετρητών από ΑΤΜ άλλης τράπεζας και η συμμετοχή της Ελλάδας σε διεθνή αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Γάζα παρουσιάζονται από το Μαξίμου ως αποδείξεις μιας κυβέρνησης που «παρεμβαίνει και δρα».
Η κατάργηση των τραπεζικών προμηθειών
Η κατάργηση των τραπεζικών προμηθειών για αναλήψεις από ΑΤΜ διαφορετικής τράπεζας, που συχνά κυμαίνονταν από 1,8 έως 3 ευρώ, ανακοινώθηκε ως μια άμεση ελάφρυνση κυρίως για τους πιο ευάλωτους. Εργαζόμενοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, άνεργοι και πολίτες που ζουν σε περιοχές με περιορισμένο τραπεζικό δίκτυο είναι οι βασικοί ωφελημένοι.
Η κυβέρνηση εμφανίζει την πρωτοβουλία ως «μήνυμα προς τις τράπεζες» ότι δεν μπορεί να αγνοούν τον κοινωνικό ρόλο τους. Ωστόσο, η αντιπολίτευση απαντά ότι πρόκειται για επικοινωνιακό πυροτέχνημα που δεν αντιμετωπίζει τις βαθύτερες στρεβλώσεις του τραπεζικού συστήματος, ούτε το ακριβό κόστος άλλων συναλλαγών, όπως τα δάνεια ή οι προμήθειες για ηλεκτρονικές πληρωμές.
Η ανθρωπιστική αποστολή στη Γάζα
Λίγες ώρες μετά την οικονομική εξαγγελία, δύο μεταγωγικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας πραγματοποίησαν ρίψεις 8,5 τόνων βασικών ειδών διατροφής πάνω από τη Γάζα, στο πλαίσιο διεθνούς επιχείρησης με τη συμμετοχή χωρών της Ε.Ε. και της Μέσης Ανατολής.
Με ανάρτησή του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να παίρνει πρωτοβουλίες για την παύση των εχθροπραξιών, την απελευθέρωση των ομήρων και τη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας. Η κίνηση ήρθε μία ημέρα μετά την επικοινωνία του με τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, γεγονός που το Μαξίμου αξιοποιεί ως απάντηση στις κατηγορίες ότι η Αθήνα στέκεται μονομερώς στο πλευρό του Ισραήλ, παραβλέποντας το δράμα των Παλαιστινίων.
Η αντιπολίτευση, ωστόσο, κάνει λόγο για καθυστερημένη και αποσπασματική κίνηση, επισημαίνοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση απέφυγε όλο το προηγούμενο διάστημα να καταγγείλει με σαφήνεια την κλιμάκωση της βίας εναντίον αμάχων.
Στρατηγική μετατόπισης της ατζέντας
Οι δύο κινήσεις έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την προσπάθεια να μεταφερθεί η πολιτική συζήτηση από τις πιέσεις που δέχεται η κυβέρνηση σε πεδία που μπορεί να εμφανιστεί ως «δύναμη προστασίας και συμπαράστασης» για τον πολίτη και «υπεύθυνη φωνή» στο εξωτερικό.
Με φόντο την κριτική για σκάνδαλα, θεσμικά ζητήματα και διαχείριση κρίσεων, το Μαξίμου ποντάρει σε παρεμβάσεις που συνδυάζουν άμεσο αντίκτυπο με επικοινωνιακή δυναμική. Η στρατηγική αυτή όμως έχει ρίσκο: αν οι κινήσεις θεωρηθούν μεμονωμένες και όχι μέρος συνεκτικής πολιτικής, μπορεί να ενισχύσουν την εντύπωση ότι η κυβέρνηση αντιδρά αποσπασματικά και υπό την πίεση της αντιπολίτευσης.
Το βλέμμα στο φθινόπωρο
Στο κυβερνητικό επιτελείο υπάρχει η εκτίμηση ότι η πολιτική ατζέντα του φθινοπώρου θα είναι απαιτητική, με τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης να αποτελεί το σημείο-κλειδί για την παρουσίαση νέων μέτρων και το αφήγημα «σταθερότητας και κοινωνικής μέριμνας». Οι παρεμβάσεις σε τραπεζικές χρεώσεις και διεθνή ανθρωπιστικά ζητήματα λειτουργούν ως «προθέρμανση» για αυτό το πακέτο.
Παράλληλα, οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού σχεδιάζουν παρεμβάσεις σε θέματα καθημερινότητας, από το κόστος της ενέργειας και τα τρόφιμα μέχρι τη στήριξη της αγροτικής παραγωγής, με στόχο να αποδείξουν ότι η κυβέρνηση μπορεί να δώσει χειροπιαστές λύσεις.
→ Διαβάστε επίσης: Θερινή ραστώνη με φθινοπωρινές έγνοιες: Οι εκκρεμότητες για ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ
Στο διπλωματικό πεδίο, η Αθήνα θέλει να διατηρήσει ρόλο διαμεσολαβητή και να κεφαλαιοποιήσει τις σχέσεις της τόσο με τη Δύση όσο και με τον αραβικό κόσμο. Η ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα εντάσσεται σε αυτή τη λογική, αλλά και σε μια ευρύτερη προσπάθεια να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις που δημιούργησε η στενή σύμπλευση με το Ισραήλ.
Η επιτυχία ή αποτυχία αυτών των κινήσεων θα εξαρτηθεί από το αν οι πολίτες τις εκλάβουν ως μέρος ενός συνεκτικού σχεδίου ή ως επικοινωνιακές αντιδράσεις σε κριτική. Αν οι επόμενες πρωτοβουλίες είναι εξίσου στοχευμένες και συνοδεύονται από απτά αποτελέσματα, η κυβέρνηση μπορεί να ανακτήσει μέρος της πολιτικής της υπεροχής.
Σε διαφορετική περίπτωση, οι κινήσεις αυτές μπορεί να χαθούν στο θόρυβο της πολιτικής αντιπαράθεσης, αφήνοντας το πεδίο ανοιχτό στην αντιπολίτευση να ενισχύσει το αφήγημα περί «κυβέρνησης που λειτουργεί μόνο υπό πίεση».