Αν και το ελληνικό κρασί κερδίζει συνεχώς έδαφος στο εξωτερικό και αναγνωρίζεται για την ποιότητά του, στην πράξη παραμένει μια μικρή αγορά. Τα συνολικά του έσοδα, μέσα και έξω από τη χώρα, δεν ξεπερνούν τον τζίρο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, της μεγαλύτερης εταιρείας μπίρας στην Ελλάδα.
Ο Στέλλιος Μπουτάρης, οινοποιός τρίτης γενιάς του Κτήματος Κυρ-Γιάννη, που ανέλαβε τη διοίκηση του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ) τον Ιούνιο, περιέγραψε, στην πρώτη του συνάντηση με δημοσιογράφους, με σαφήνεια τη διττή πραγματικότητα της ελληνικής αμπελουργίας: από τη μία, μια αγορά με πλούσια πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά και αναγνωρισμένη ποιότητα· από την άλλη, μια αδύναμη δομή που δυσκολεύεται να αναπτυχθεί επιχειρηματικά.
Μικρός παίκτης στον διεθνή χάρτη
«Το κρασί δίνει την εντύπωση μιας μεγάλης επιτυχίας – και δικαίως, με βάση την πορεία του», ανέφερε ο Μπουτάρης. «Ωστόσο, τα πραγματικά νούμερα είναι αποκαρδιωτικά: το σύνολο της ελληνικής αμπελουργίας καταλαμβάνει λιγότερη έκταση από το 20% του Bordeaux, ενώ ο ετήσιος κύκλος εργασιών του κλάδου φτάνει μόλις τα 450 εκατομμύρια ευρώ – κάτω δηλαδή από τα έσοδα της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας».
Το ελληνικό αμπελοτόπι καλύπτει περίπου 610.000 στρέμματα – έκταση που μειώνεται σταθερά – με τη μέση ηλικία των καλλιεργητών να αγγίζει τα 58 χρόνια και χωρίς σημαντική ανανέωση. Οι περισσότεροι παραγωγοί διαχειρίζονται μικρές ιδιοκτησίες, με έκταση γύρω στα 4 στρέμματα.
Δυναμική πορεία σε ένα γερασμένο περιβάλλον
Παρά τις δυσκολίες, ο πρόεδρος του ΣΕΟ έκανε λόγο για τη «δυναμικότερη φάση του ελληνικού κρασιού», τονίζοντας τη συνεχή άνοδο της διεθνούς του φήμης. Ωστόσο, επεσήμανε πως οι συνθήκες παραγωγής, η απουσία οργανωμένης στρατηγικής και η γραφειοκρατία λειτουργούν ανασταλτικά. Η ισχύουσα οινική νομοθεσία χαρακτηρίζεται «παλαιωμένη και δυσλειτουργική», σε αρκετές περιπτώσεις ασύμβατη με τις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η απουσία αξιόπιστων δεδομένων. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο ΣΕΟ στοχεύει στην ενεργοποίηση του Παρατηρητηρίου Οίνου, για την τακτική παρακολούθηση των στοιχείων της αγοράς και της παραγωγής.
Σχέδιο ανανέωσης και εξωστρέφειας
Με ξεκάθαρες προτεραιότητες για τη διετία, ο Στέλλιος Μπουτάρης ανακοίνωσε ένα φιλόδοξο πλάνο δράσης:
- Επέκταση της βάσης μελών του ΣΕΟ από 127 σε πάνω από 150
- Επικαιροποίηση του στρατηγικού σχεδίου για το ελληνικό κρασί με συνεργασία μεταξύ ΣΕΟ, ΚΕΟΣΟΕ και ΕΔΟΑΟ
- Στήριξη νέων επιστημόνων, οινολόγων και τεχνοκρατών με καινοτόμες ιδέες
- Δημιουργία ομάδων σκέψης και δράσης (think & do tanks) με επίκεντρο τους νέους
- Καθιέρωση του Παρατηρητηρίου Οίνου
Πολιτιστική πρωτοβουλία με επίκεντρο την ιστορία
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, υπογράφηκε μνημόνιο συνεργασίας με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, με στόχο τη διατήρηση και ψηφιοποίηση της ιστορικής μνήμης του ελληνικού κρασιού και των παραγωγών του. Το έργο πραγματοποιήθηκε με τη συμβολή της ομάδας του ΣΕΟ και ειδικών συνεργατών από το Μουσείο Μπενάκη και την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Έκκληση για «νέο εθνικό συμβόλαιο»
Κλείνοντας, ο πρόεδρος του Συνδέσμου απηύθυνε κάλεσμα προς το κράτος, την τοπική αυτοδιοίκηση, την επιστημονική κοινότητα και τους επαγγελματίες της εστίασης για την υπογραφή ενός «νέου εθνικού συμβολαίου» για την αμπελουργία. Όπως είπε, δεν πρόκειται μόνο για έναν αγροτικό τομέα, αλλά για ζωντανό τμήμα του πολιτισμού και της ταυτότητας της χώρας.
«Ο κλάδος του κρασιού μπορεί να είναι μικρός σε μέγεθος, αλλά είναι τεράστιος σε πολιτισμική και κοινωνική σημασία», τόνισε. Παρά τα εμπόδια, το ελληνικό κρασί δεν είναι πια μια περιφερειακή περιέργεια· είναι μια συνειδητή επιλογή με εξαγώγιμη δυναμική και ουσιαστικό αποτύπωμα.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
