Οι δίσκοι βινυλίου γνωρίζουν ξανά ημέρες δόξας, όμως η αναζωπύρωση αυτή δεν οφείλεται μόνο στους audiophiles ή στους νοσταλγικούς boomers. Σημαντικό ρόλο στην άνοδο των πωλήσεων παίζει πλέον η Γενιά Z, η οποία επαναπροσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται και καταναλώνει τη μουσική.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι πωλήσεις βινυλίου αυξάνονται κατά μέσο όρο 18% ετησίως, με περίπου το 60% της Gen Z να δηλώνει ότι αγοράζει δίσκους, σύμφωνα με την έκθεση Audio Tech Lifestyles της Futuresource Consulting.

Όχι μόνο για τον ήχο

Σε αντίθεση με ό,τι θα περίμενε κανείς, η αγάπη της Gen Z για το βινύλιο δεν συνδέεται απαραίτητα με την ποιότητα ήχου, περίπου το 40% των αγοραστών βινυλίου στις ΗΠΑ δεν διαθέτει καν πικάπ.

Για πολλούς νέους, ο δίσκος λειτουργεί περισσότερο ως αντικείμενο αισθητικής και λιγότερο ως μέσο ακρόασης.

Βινύλιο ως αισθητική και «σύμβολο»

Σύμφωνα με έρευνα της Vinyl Alliance, το 56% των θαυμαστών της Gen Z δηλώνει ότι προτιμά το βινύλιο για την εμφάνισή του, ενώ το 37% το χρησιμοποιεί καθαρά ως στοιχείο διακόσμησης. Ο Jared Watson, επίκουρος καθηγητής μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, περιγράφει το φαινόμενο ως «συμβολική κατανάλωση».

Όπως εξηγεί, η κατοχή ενός άλμπουμ μπορεί να λειτουργεί ως ένδειξη βαθύτερης σύνδεσης με τον καλλιτέχνη, μετατρέποντας τον δίσκο σε «προσιτή μορφή τέχνης».

Οι πολύχρωμες, συλλεκτικές εκδόσεις

Καθοριστική συμβολή στην αναγέννηση του βινυλίου έχει η Taylor Swift, η οποία προωθεί τα άλμπουμ της ως συλλεκτικά αντικείμενα, με περιορισμένες εκδόσεις, πρόσθετα τραγούδια και καλλιτεχνικά ένθετα.

Σύμφωνα με τον Jeffrey Smith, αντιπρόεδρο μάρκετινγκ του Discogs, κάθε παραλλαγή αποτελεί «ένα διαφορετικό κομμάτι της ιστορίας» του άλμπουμ, πρακτική που έχει ανεβάσει τον πήχη για ολόκληρη τη μουσική βιομηχανία.

Πέντε άλμπουμ της Swift βρέθηκαν πέρυσι στη δεκάδα των πιο δημοφιλών βινυλίων στις ΗΠΑ. Το "The Tortured Poets Department" πούλησε 1,48 εκατ. αντίτυπα, ενώ το "Midnights" ξεπέρασε τις 188.000 πωλήσεις.

Το βινύλιο ως προσωπικό τρόπαιο

Για τη 28χρονη Erin Davila από το Ορλάντο, το βινύλιο είναι κάτι περισσότερο από μουσική. Ξεκίνησε να συλλέγει δίσκους στο λύκειο, όταν η κουλτούρα του βινυλίου ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στο Tumblr.

«Ο δίσκος μοιάζει με τρόπαιο όλων όσων αγαπάς μουσικά», λέει, περιγράφοντας τη συλλογή που μοιράζεται συχνά στα κοινωνικά δίκτυα μαζί με τον σύζυγό της. Μαζί διαθέτουν σχεδόν 1.000 δίσκους και δεν διστάζουν να βάζουν ξυπνητήρια για νέες κυκλοφορίες.

Βινύλιο ως διακόσμηση και έκφραση

Ο 25χρονος δημιουργός περιεχομένου Dexter Phuong χρησιμοποιεί τα βινύλια ως εναλλασσόμενη διακόσμηση τοίχου, προσαρμόζοντας τα άλμπουμ ανάλογα με την εποχή. Παρότι διαθέτει δεκάδες παραλλαγές άλμπουμ της Lana Del Rey, παραδέχεται ότι σπάνια τις ακούει.

«Τις κρατώ κυρίως ως έργα τέχνης», σημειώνει.

Συνειδητές αγορές και μικρές απολαύσεις

Σύμφωνα με τον Watson, η Gen Z επενδύει σε «μικρές πολυτέλειες», όπως δίσκους, καφέδες ή εισιτήρια συναυλιών, καθώς μεγάλα ορόσημα ζωής – όπως η αγορά σπιτιού – μετατίθενται χρονικά.

Η αναζήτηση της καλύτερης τιμής οδηγεί πολλούς νέους σε τοπικά δισκοπωλεία, όπου μπορούν να βρουν βινύλια σημαντικά φθηνότερα από τη μέση τιμή λιανικής των 33 δολαρίων.

Κυνήγι ευκαιριών και βιωσιμότητα

Ο Tony Baker, 27 ετών, δηλώνει ότι αγοράζει δίσκους όταν βρει τη σωστή τιμή, ακόμη κι αν χρειαστεί να «δικαιολογήσει» την αγορά αργότερα. Σύμφωνα με το Discogs, ένας δίσκος σε σχεδόν άριστη κατάσταση πωλείται κατά μέσο όρο 45% φθηνότερα από τη λιανική.

Πέρα από το οικονομικό όφελος, πολλοί της Gen Z αποδίδουν συναισθηματική και περιβαλλοντική αξία στο βινύλιο, καθώς συνδέεται με την επαναχρησιμοποίηση και την αποφυγή της μαζικής κατανάλωσης.

Όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Peyton Davila, «είναι σαν να αγοράζεις ρούχα second hand — είσαι πιο βιώσιμος και δίνεις ζωή σε κάτι που ήδη υπάρχει».

Με πληροφορίες από CNN Business

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!