Το 2025 καταγράφεται ήδη ως χρονιά-ορόσημο για τον χρυσό. Το πολύτιμο μέταλλο σημείωσε συνεχόμενα κέρδη, με άνοδο που έφτασε έως και το 55%, σπάζοντας για πρώτη φορά τον Οκτώβριο το ψυχολογικό φράγμα των 4.000 δολαρίων ανά ουγγιά. Η εξέλιξη αυτή δεν ήταν τυχαία: Οι εμπορικές εντάσεις, οι γεωπολιτικές αναταράξεις, η αποδυνάμωση του δολαρίου και οι μαζικές αγορές από τις κεντρικές τράπεζες διαμόρφωσαν ένα εξαιρετικά ευνοϊκό περιβάλλον για την πορεία του χρυσού.
Πίσω από τη θεαματική άνοδο βρίσκεται μια έκρηξη ζήτησης, η οποία διαφοροποιείται από προηγούμενους κύκλους. Ο χρυσός δεν λειτουργεί πλέον μόνο ως παραδοσιακό ασφαλές καταφύγιο, αλλά και ως εργαλείο στρατηγικής αναδιάρθρωσης αποθεμάτων, τόσο για κράτη όσο και για επενδυτές.
Το βασικό ερώτημα που κυριαρχεί πλέον στις αγορές είναι σαφές: Έχει φτάσει ο χρυσός στο «ταβάνι» του ή πρόκειται για την αφετηρία ενός νέου, υψηλότερου καθεστώτος τιμών, με πιο μόνιμα και διαρθρωτικά χαρακτηριστικά;
Οι εκτιμήσεις της J.P. Morgan Global Research γέρνουν ξεκάθαρα προς τη δεύτερη εκδοχή. Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές της, οι δυνάμεις που ωθούν τις τιμές υψηλότερα δεν έχουν εξαντληθεί και η αγορά βρίσκεται σε φάση «αναπροσαρμογής βάσης» σε νέα επίπεδα.
Κάτι παραπάνω από καταφύγιο
Παραδοσιακά, ο χρυσός ενισχύεται σε περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων και αδύναμου δολαρίου, καθώς δεν προσφέρει απόδοση και ανταγωνίζεται τα κρατικά ομόλογα. Παράλληλα, η γεωπολιτική αβεβαιότητα και οι οικονομικοί κλυδωνισμοί αυξάνουν τη ζήτησή του ως αποθήκη αξίας.
Ωστόσο, η τρέχουσα συγκυρία έχει προσδώσει στον χρυσό έναν διπλό ρόλο. Από τη μία λειτουργεί ως αντιστάθμισμα έναντι της νομισματικής υποτίμησης, προστατεύοντας από τη διάβρωση της αγοραστικής δύναμης λόγω πληθωρισμού. Από την άλλη, παραμένει ένας μη αποδοτικός αλλά αξιόπιστος ανταγωνιστής των αμερικανικών ομολόγων και των χρηματαγορών.
Η πολυλειτουργικότητα αυτή εξηγεί γιατί ο χρυσός παρουσιάζει χαμηλή συσχέτιση με άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, λειτουργώντας ως «ασφάλεια» σε περιόδους αναταράξεων. Σε ένα περιβάλλον όπου οι κίνδυνοι είναι ταυτόχρονα οικονομικοί, γεωπολιτικοί και νομισματικοί, η αξία αυτής της ιδιότητας ενισχύεται.
Δεν είναι τυχαίο ότι το τρίτο τρίμηνο του 2025 η συνολική ζήτηση από επενδυτές και κεντρικές τράπεζες έφτασε τους 980 τόνους, επίπεδο πάνω από 50% υψηλότερο από τον μέσο όρο των προηγούμενων τεσσάρων τριμήνων.
Η ζήτηση σε δολάρια αλλάζει την κλίμακα
Η εικόνα γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακή όταν η ζήτηση αποτιμηθεί σε χρηματικούς όρους. Περίπου 950 τόνοι χρυσού αντιστοιχούν σε τριμηνιαίες εισροές ύψους 109 δισ. δολαρίων, με μέση τιμή τα 3.458 δολάρια ανά ουγγιά. Το ποσό αυτό είναι σχεδόν κατά 90% υψηλότερο σε σύγκριση με τον μέσο όρο της προηγούμενης περιόδου, αποτυπώνοντας τη σαφή ενίσχυση της επενδυτικής δυναμικής του πολύτιμου μετάλλου.
Αυτή η μετάβαση σε ιστορικά υψηλές ονομαστικές ροές σηματοδοτεί μια ποιοτική αλλαγή: Ο χρυσός δεν αποτελεί απλώς καταφύγιο σε περιόδους κρίσης, αλλά συνειδητή επιλογή ανακατανομής κεφαλαίων μεγάλης κλίμακας.
Με βάση αυτή τη δυναμική, οι αναλυτές εκτιμούν ότι το 2026 η μέση τριμηνιαία ζήτηση από επενδυτές και κεντρικές τράπεζες θα διαμορφωθεί γύρω στους 585 τόνους. Το επίπεδο αυτό θεωρείται επαρκές για να διατηρηθεί η ανοδική πορεία των τιμών.
Σύμφωνα με εμπειρικές εκτιμήσεις, απαιτούνται περίπου 350 τόνοι καθαρής τριμηνιαίας ζήτησης για να συνεχίσει να αυξάνεται η τιμή του χρυσού, ενώ κάθε επιπλέον 100 τόνοι μεταφράζονται σε άνοδο περίπου 2% ανά τρίμηνο.
Συνεχίζεται η στροφή των κεντρικών τραπεζών προς τον χρυσό
Καθοριστικό ρόλο στο νέο τοπίο διαδραματίζουν οι κεντρικές τράπεζες. Παρότι έχουν προηγηθεί τρία συνεχόμενα έτη αγορών άνω των 1.000 τόνων, η ζήτηση δεν δείχνει σημάδια ουσιαστικής κόπωσης.
Για το 2026, οι αγορές εκτιμάται ότι θα διαμορφωθούν περίπου στους 755 τόνους. Αν και χαμηλότερες από τα πρόσφατα ρεκόρ, παραμένουν σαφώς υψηλότερες από τα προ του 2022 επίπεδα, όταν κυμαίνονταν στους 400–500 τόνους.
Η υποχώρηση αυτή δεν ερμηνεύεται ως αλλαγή στρατηγικής, αλλά ως τεχνική προσαρμογή. Με τις τιμές κοντά ή πάνω από τα 4.000 δολάρια ανά ουγγιά, οι κεντρικές τράπεζες χρειάζονται λιγότερους τόνους για να αυξήσουν το ποσοστό χρυσού στα συναλλαγματικά τους αποθέματα.
Το μήνυμα, ωστόσο, παραμένει σαφές: Ο χρυσός εξακολουθεί να θεωρείται στρατηγικό αποθεματικό μέσο, ιδιαίτερα σε έναν κόσμο όπου η εμπιστοσύνη στα νομίσματα και στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα δοκιμάζεται.
Προς τα 5.000 δολάρια και πέρα από αυτά
Στο πλαίσιο αυτό, οι προβλέψεις για το 2026 και το 2027 αποτυπώνουν μια σταδιακή αλλά σταθερή ανοδική πορεία. Οι τιμές αναμένεται να κινηθούν από τα επίπεδα των 4.400–4.800 δολαρίων στις αρχές του 2026, για να προσεγγίσουν τα 5.000 δολάρια ανά ουγγιά έως το τέλος του έτους και τα 5.400 δολάρια έως το τέλος του 2027.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο χρυσός δεν βιώνει απλώς ένα ακόμη ράλι, αλλά εισέρχεται σε μια νέα εποχή αποτίμησης. Η συνύπαρξη επενδυτικής ζήτησης, γεωπολιτικής αβεβαιότητας και στρατηγικών επιλογών από τις κεντρικές τράπεζες δημιουργεί ένα υπόβαθρο που δύσκολα ανατρέπεται βραχυπρόθεσμα.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
