Η παγκόσμια οικονομία επέδειξε αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα στη διάρκεια του 2025, ωστόσο οι δομικές αδυναμίες δεν έχουν εξαλειφθεί, όπως επισημαίνεται στην τελευταία έκδοση του Economic Outlook του ΟΟΣΑ.
Σύμφωνα με την Έκθεση, ο ρυθμός της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης αναμένεται να επιβραδυνθεί από 3,2% το 2025 σε 2,9% το 2026, πριν ενισχυθεί εκ νέου στο 3,1% το 2027, σε ένα περιβάλλον περιορισμένης δυναμικής.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η αύξηση του ΑΕΠ προβλέπεται να υποχωρήσει από 2,0% το 2025 σε 1,7% το 2026, με μια ήπια ανάκαμψη στο 1,9% το 2027. Στην Ευρωζώνη, η οικονομική μεγέθυνση εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στο 1,3% το 2025, θα επιβραδυνθεί στο 1,2% το 2026 και θα ενισχυθεί εκ νέου στο 1,4% το 2027. Αντίστοιχα, η ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας προβλέπεται να ακολουθήσει πτωτική τροχιά, υποχωρώντας από 5,0% το 2025 σε 4,4% το 2026 και 4,3% το 2027.
Ο ετήσιος γενικός πληθωρισμός στις οικονομίες των G20 αναμένεται να συνεχίσει την πορεία αποκλιμάκωσης, περιοριζόμενος στο 2,9% το 2026 και στο 2,5% το 2027, από 3,4% το τρέχον έτος. Μέχρι τα μέσα του 2027, ο πληθωρισμός εκτιμάται ότι θα έχει επανέλθει στους επίσημους στόχους των περισσότερων μεγάλων οικονομιών.
«Να αποκλιμακωθεί η εμπορική ένταση»
«Υπό το βάρος των αδυναμιών που εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν την παγκόσμια οικονομία, οι χώρες οφείλουν να εντείνουν τις προσπάθειές τους για έναν ουσιαστικό και εποικοδομητικό διάλογο, ο οποίος θα διασφαλίσει τη βιώσιμη αποκλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων και τη μείωση της πολιτικής αβεβαιότητας», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, Ματίας Κόρμαν.
Όπως υπογράμμισε, η δημοσιονομική πειθαρχία καθίσταται ολοένα και πιο κρίσιμη, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξανόμενοι κίνδυνοι που απορρέουν από τα υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους, αλλά και από τις πρόσθετες πιέσεις στις δημόσιες δαπάνες λόγω των αμυντικών αναγκών και της γήρανσης του πληθυσμού.
Παράλληλα, ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ ανέδειξε τη σημασία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που περιορίζουν τη γραφειοκρατία, απλοποιούν το ρυθμιστικό περιβάλλον και μειώνουν τα εμπόδια εισόδου στους τομείς των υπηρεσιών, τονίζοντας ότι αποτελούν βασική προϋπόθεση για την ενίσχυση του ανταγωνισμού, της καινοτομίας και της επιχειρηματικής δραστηριότητας, με τελικό στόχο τη βιώσιμη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου.
Οι δασμοί πιέζουν επιχειρήσεις και καταναλωτές
Οι υποστηρικτικές μακροοικονομικές πολιτικές και οι βελτιωμένες χρηματοπιστωτικές συνθήκες, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη αισιοδοξία για τον δυνητικό αντίκτυπο των νέων τεχνολογιών και την άνοδο των επενδύσεων που συνδέονται με την τεχνητή νοημοσύνη, έχουν συμβάλει στη διατήρηση της εγχώριας και παγκόσμιας ζήτησης σε ανθεκτικά επίπεδα.
Ωστόσο, οι επιπτώσεις των υψηλότερων δασμών δεν έχουν ακόμη αποτυπωθεί στο σύνολό τους. Παρ’ όλα αυτά, γίνονται ολοένα και πιο εμφανείς στις αποφάσεις των καταναλωτών, στο λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων και στις τελικές τιμές, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Την ίδια στιγμή, η παγκόσμια εμπορική δραστηριότητα παρουσίασε επιβράδυνση κατά το δεύτερο τρίμηνο, ενώ πληθαίνουν τα σημάδια χαλάρωσης της αγοράς εργασίας, καθώς οι κενές θέσεις απασχόλησης έχουν υποχωρήσει στα προ πανδημίας επίπεδα του 2019.
Οι αγορές είναι αισιόδοξες;
Η Έκθεση επισημαίνει μια σειρά καθοδικών κινδύνων, με σημαντικότερο το ενδεχόμενο περαιτέρω σκλήρυνσης των εμπορικών περιορισμών. Ανάπτυξη ασθενέστερη των προσδοκιών, χαμηλότερες από τις αναμενόμενες αποδόσεις των επενδύσεων στην τεχνητή νοημοσύνη ή απρόσμενες ανοδικές πιέσεις στον πληθωρισμό θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν μια ευρείας κλίμακας ανατιμολόγηση του κινδύνου στις χρηματοπιστωτικές αγορές, σε ένα περιβάλλον ήδη υψηλών αποτιμήσεων.
Οι κεντρικές τράπεζες καλούνται να διατηρήσουν αυξημένη εγρήγορση, ανταποκρινόμενες έγκαιρα σε μεταβολές της ισορροπίας κινδύνων για τη σταθερότητα των τιμών.
Παράλληλα, η έντονη μεταβλητότητα των Crypto, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη διασύνδεση των μη τραπεζικών χρηματοπιστωτικών φορέων με το παραδοσιακό χρηματοπιστωτικό σύστημα, ενισχύει τους κινδύνους για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Ζητούμενο η δημοσιονομική βιωσιμότητα
Ο ΟΟΣΑ επισημαίνει την ανάγκη για σταθερή δημοσιονομική πειθαρχία, προκειμένου να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους και να διατηρηθεί η δυνατότητα αποτελεσματικής αντίδρασης σε μελλοντικούς οικονομικούς κραδασμούς.
Καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν οι προσπάθειες για τον εξορθολογισμό και την ανακατανομή των δημόσιων δαπανών, τη βελτίωση της αποδοτικότητας του δημόσιου τομέα και τη βελτιστοποίηση των εσόδων, ώστε τα επίπεδα χρέους να παραμείνουν διαχειρίσιμα σε βάθος χρόνου.
Οι επιλογές σε επίπεδο φορολογικής και δημοσιονομικής πολιτικής θα πρέπει να εστιάζουν στην ενίσχυση της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, με ταυτόχρονη στοχευμένη στήριξη των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται περισσότερο.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
