Σημαντική αύξηση σχεδόν 60% κατέγραψαν τον Απρίλιο οι αναδιαρθρώσεις χρέους από αμερικανικές επιχειρήσεις που βρίσκονται υπό χρηματοοικονομική πίεση, σύμφωνα με στοιχεία της JPMorgan που δημοσιεύθηκαν την Τρίτη. Η άνοδος αυτή αποδίδεται στις επιπτώσεις από τους αυξανόμενους δασμούς, τον επίμονο πληθωρισμό και τη μεταβλητότητα των κεφαλαιαγορών.

Πρόκειται για κινήσεις γνωστές ως «αναγκαστικές ανταλλαγές» ή «ασκήσεις διαχείρισης υποχρεώσεων», κατά τις οποίες εταιρείες που βρίσκονται σε δυσχερή θέση επιχειρούν να επαναδιαπραγματευτούν ή να αναδιαρθρώσουν το χρέος τους, αποφεύγοντας έτσι τη λύση της χρεοκοπίας.

Στοιχεία & αριθμοί

Σύμφωνα με την JPMorgan, η αξία των αναγκαστικών ανταλλαγών ανήλθε στα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια τον Απρίλιο, από 2,2 δισ. τον Μάρτιο και 1,6 δισ. τον Φεβρουάριο, ενώ το συνολικό ποσό για το πρώτο τρίμηνο διαμορφώθηκε στα 8,4 δισεκατομμύρια.

Παράλληλα, αυξήθηκε και ο όγκος των ομολόγων που διαπραγματεύονται με αποδόσεις άνω των 1.000 μονάδων βάσης (δηλαδή 10 ποσοστιαίων μονάδων) πάνω από τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Συγκεκριμένα, αυξήθηκε κατά 18,4 δισ. δολάρια μέσα στον Απρίλιο, φτάνοντας τα 94,6 δισ., στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων δέκα μηνών. Τα ομόλογα αυτά πλέον αντιπροσωπεύουν το 7,2% της αγοράς των «σκουπιδιών» (junk bonds), αυξημένα από 6,6% έναν χρόνο νωρίτερα.

Γιατί έχει σημασία

Τα στοιχεία αποτυπώνουν την επιδείνωση των θεμελιωδών οικονομικών μεγεθών των εταιρειών, γεγονός που τις οδηγεί σε εναλλακτικές λύσεις αντί της χρεοκοπίας.

Τι λένε οι ειδικοί

Η Winnie Cisar, επικεφαλής στρατηγικής στην CreditSights, σημείωσε:

«Καταλύτης για τη συνέχιση των αναδιαρθρώσεων είναι η αισιοδοξία πως, μετά από μια περίοδο αναταράξεων, η λειτουργία της εταιρείας θα επανέλθει ή τα αίτια της αβεβαιότητας θα βρουν λύση. Ωστόσο, αυτή η αισιοδοξία μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να είναι αβάσιμη».

Ο Ian Feng, αναλυτής στη Covenant Review, πρόσθεσε:

«Αναμένουμε ότι ο ρυθμός αυτών των ενεργειών θα παραμείνει υψηλός, ειδικά αν συνεχίσουν οι γεωοικονομικές εντάσεις, όπως οι εμπορικοί πόλεμοι και οι περιφερειακές κρίσεις».

Τέλος, ο Edward Best, συνεπικεφαλής του τμήματος κεφαλαιαγορών στη Willkie Farr & Gallagher, υπογράμμισε πως:

«Οι αναδιαρθρώσεις αυτού του τύπου δίνουν συνήθως στις επιχειρήσεις ένα περιθώριο ενός έως δύο ετών για να διορθώσουν τα θεμελιώδη προβλήματά τους».

Με πληροφορίες από Reuters

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!