Οπως διαφαίνεται το σενάριο αυτό έχει συνεπάρει αρκετούς που ονειρεύονται διθυραμβικές νίκες για την κυβέρνηση αφού, όπως πιστεύουν, θα επικρατήσουν ιδανικές συνθήκες για μια αναμέτρηση, μόλις περάσει η πανδημία.

Με σημαία την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φονικού ιού μετά την επιχείρηση «Ελευθερία» και τον μαζικό εμβολιασμό του πληθυσμού, αλλά και το αισιόδοξο κλίμα που συνεπώς θα επικρατήσει, αμέσως μετά, οι σεναριογράφοι των εκλογών επιχειρηματολογούν υπέρ των εκλογών δεδομένου ότι θα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή, κατ’ αυτούς για το μεγάλο άλμα.

Μέχρι στιγμής με τη βοήθεια και των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων, το σενάριο για πρόωρες εκλογές, όποτε επικρατήσουν ευνοϊκές συνθήκες, όχι μόνο δεν έχει αποκλειστεί αλλά όπως όλα δείχνουν διατηρείται «ζωντανό» και στριφογυρίζει σαν η άριστη λύση και ως η μεγάλη ευκαιρία.

Το κακό είναι ότι με αποκλειστικά πολιτικά κριτήρια όλοι αυτοί που συνηγορούν υπέρ των πρόωρων εκλογών έχουν πράγματι πειστικά επιχειρήματα.

Όντως η κυβέρνηση διατηρεί δημοσκοπικά μια διαφορά ασφαλείας στη πρόθεση ψήφου και είναι λογικό να εικάζεται ότι με τη λήξη της πανδημίας, όποτε αυτή έρθει, θα μπορεί να καρπωθεί ένα «μέρισμα» από τη νίκη επί του κορονοΐού.

Και εδώ ακριβώς κρύβεται το δόλωμα και η μεγάλη παγίδα για να γίνει το μεγάλο λάθος. Και αυτό γιατί ακόμα και μια περήφανη εκλογική νίκη αυτή δεν μπορεί παρά να είναι μια πύρρειος νίκη.

Καθημαγμένη η οικονομία από μια δεκαετή κρίση και «προσβεβλημένη» εδώ και 12 μήνες από το φονικό ιό, θα εισέλθει, με βάση τα σενάρια αυτά, σε έναν παρατεταμένο και καταστροφικό εκλογικό κύκλο με δύο μάλιστα χρονικές περιόδους σφοδρής έντασης.

Η πρώτη περίοδος θα είναι αυτή του ενός εξαμήνου προετοιμασίας στο δρόμο προς τις εκλογές, όπου τα πάντα θα κινούνται στο χορό της πολιτικής αντιπαράθεσης και της απραξίας αν όχι της παράλυσης και της παροχολογίας.

Το εφιαλτικό είναι ότι και μετά από το βράδυ των πρώτων εκλογών και την έστω ανακήρυξη του υποτιθέμενου νικητή θα αρχίσει η δεύτερη πιο τραγική και γεμάτη ένταση νέα εκλογική περίοδος, αφού με τον ισχύοντα - σε αυτή τη φάση -  νόμο είναι σχεδόν αδύνατη, ακατόρθωτη, η αυτοδυναμία.

Ετσι θεωρείται σχεδόν βέβαιο το σενάριο των διπλών εκλογών αφού ο νικητής θα επιδιώξει την αυτοδυναμία έχοντας ως σκοπό τη «χορηγία» των βουλευτικών εδρών που παρέχει ως μπόνους ο νέος νόμος που ψηφίστηκε έγκαιρα από την παρούσα κυβέρνηση και θα ισχύσει- όπως ορίζει- στις δεύτερες εκλογές όποτε αυτές διεξαχθούν.

Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα η οικονομία θα κινείται στο αστερισμό της πολιτικής, όταν μάλιστα κατά τραγική ειρωνεία η ίδια σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσε με το τέλος της πανδημίας να απογειωθεί αν είχε αφεθεί απερίσπαστη και εκτός της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Αλλά είναι πια συνηθισμένο ο νόμος του Μέρφι να ταλαιπωρεί αυτή τη χώρα. «Ό,τι μπορεί να πάει ανάποδα, θα πάει ανάποδα», είναι σχεδόν ο κανόνας.

Εκτός και αν - αυτή είναι και η μόνη ελπίδα - εκείνοι που αποφασίζουν ανατρέψουν τα δεδομένα και δεν αφήσουν να λειτουργήσει αυτός ο νόμος του Μέρφι.

Εξάλλου η σωτηρία της οικονομίας είναι μια επική εθνική νίκη που μπροστά της καμία αντίστοιχη και απλώς εκλογική νίκη δεν αντιπαραβάλλεται. Και οι μεγάλοι πολιτικοί άντρες μπορούν ή οφείλουν τις δύο αυτές νίκες να τις ξεχωρίζουν.

Ιδού λοιπόν το μεγάλο και κρίσιμο τεστ για να βαθμολογηθούν οι πολιτικοί μας…

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!